|
|
Matches 1 to 50 of 73
| # |
Notes |
Linked to |
| 1 |
"Superiori Germania, Loco PruckWalbach" | Wagner, Margaretha (I481)
|
| 2 |
At least one living or private individual is linked to this note - Details withheld. | Living (I274)
|
| 3 |
Alojzius Horsch bol vdovec. | Family F30
|
| 4 |
Angina | Tettinger, Elisabetha (I23)
|
| 5 |
Anna Maria Tettinger bola vdova. | Family F21
|
| 6 |
At least one living or private individual is linked to this note - Details withheld. | Living (I280)
|
| 7 |
At least one living or private individual is linked to this note - Details withheld. | Living (I276)
|
| 8 |
bydlištì:
Nitra, Jesenského 6 (1949)
Sliaè (1974)
Praha (1979)
Bratislava, Karlova Ves, Gurovova 12 (1983)
Irak (1985-1987)
Rosenheim, Sandstraße (1990)
Rennbahnstraße 24, 81929 München, Nemecko
vzdìlání:
Stredné odborné uèilište (1967-1970)
povolání:
Georg Meisinger Natursteinbetrieb (1990-1995)
Národnost: nemecká | Tettinger, Peter (I263)
|
| 9 |
At least one living or private individual is linked to this note - Details withheld. | Living (I268)
|
| 10 |
Clara Tott was the daughter of Gerhard Tott, who worked for the Augsburg city council. She was lady-in-waiting to Duchess Anna (1420–1474), the second wife of Duke Albert III of Bavaria. At court in Munich, she worked as a singer.
In 1459, there began a love affair with Frederick I, Elector Palatine. They had two sons, who are described as legitimate in various documents, although it is unclear when, exactly, Clara and Frederick married. Some sources say they married in 1462. In any case, the marriage was secret until 1472, when Frederick, the eldest son, wanted a position in the cathedral chapters of Speyer and Worms and needed to prove his descent unambiguously. In 1470, Elector Philip the Sincere had relieved his uncle Frederick I from his promise not to marry in 1470; nevertheless, for reasons of state the whole situation was kept secret.
After Frederick I died in 1479, his successor Philip even held Clara prisoner at Lindenfels Castle for several years, just to keep the situation secret.[1] Contemporary historians describe the situation vaguely and express themselves very carefully, so as to not displease the powerful Palatinate.[citation needed] Later historians have adopted the unclear terminology of their predecessors, even when the issue became less important dynastically and historically[2]
In the 19th century, the historians Johann Ludwig Klüber and August Wilhelm Heffter researched the issue and wrote a very detailed paper, showing on the basis of clear evidence that both sons had been legitimate and that Clara Tott must have descended from a noble family.[3] [4]
Clara Tott was musically talented and had a lasting effect on the musical life at court in Heidelberg. She assisted her husband when he organized the local choir, and induced him to appoint the famous singer Johann Steinwert von Soest as its leader.[5]
Legacy[edit source | editbeta]
A street in Augsburg is named after her.
Issue[edit source | editbeta]
Clara Tott and Elector Frederick I had a happy marriage.[citation needed] They had two sons:
Frederick of Bavaria (1460 – 16 October 1474), a canon in the cathedral chapter in Speyer, and later also in Worms. He died before his father and, like his father, he was buried in the Franciscan church in Heidelberg. His epitaph referred to him as an illegitimate son of the elector. The grave stone, with a portrait of Frederick dressed as a cleric, was still in the church in 1716. It was, however, severely damaged by the French.[6]
Louis of Bavaria (1463-1523). He was raised to imperial count by Emperor Maximilian I on 24 February 1494. His father left him the County of Löwenstein. He was known as Louis of Bavaria and was the founder of House of Löwenstein-Wertheim. His heirs acquired the County of Wertheim and were later raised to princes of the Holy Roman Empire.
Elector Philip ruled until his death on behalf of his nephew and adopted son Philip the Sincere. This may have been the reason why he did not arrange a regular share of his inheritance for his two sons with Clara Tott. They would only be entitled to inherit the Electoral Palatinate if Philip and his sons would die before they did. It the descendants of Philip were to die out, then the most senior member of the Princely House of Löwenstein-Wertheim would inherit.[7][8]
| Tott, Clara (I3)
|
| 11 |
convulsio - trhavé kŕče | Fábik, Maria (I135)
|
| 12 |
cukrovka | Tettinger, Margita (I242)
|
| 13 |
dispenz bol od prvych a druhych ohlasok - mali len jedny ohlasky | Family F183
|
| 14 |
At least one living or private individual is linked to this note - Details withheld. | Family F185
|
| 15 |
Fabian Luzjański (łac. Fabianus Lusianus, niem. Fabian Tetinger von Lossainen, niekiedy też Fabian z Łężan) (ur. ok. 1470 – zm. 30 stycznia 1523 w Lidzbarku Warmińskim) herbu Luzjański – biskup warmiński.
Pochodził z rodziny Merkelingerode, przybyłej w XIV wieku z Harzu do Prus krzyżackich; po nabyciu wsi Lossainen (Łężany) koło Reszla przybrali nazwisko von Lossainen. Ojciec Fabiana, Marcin, był burgrabią zamku biskupiego w Reszlu; m.in. bronił zamku przed Krzyżakami (małoletni syn był wzięty przez Krzyżaków jako zakładnik). Matka pochodziła ze szlacheckiego rodu polskiego Kościeleckich i miała wpływ na syna przez całe jego życie. Brat biskupa, Jan Luzjański, został wojewodą chełmińskim.
Fabian studiował na uniwersytetach w Kolonii (od 1486), Bolonii (od 1490, obronił doktorat prawa kanonicznego) i Ferrarze (od 1491). Podczas studiów we Włoszech zbliżył się do kręgów humanistów, nawiązał wiele znajomości (m.in. z Mikołajem Kopernikiem, z którym wkrótce razem zasiadał w kapitule warmińskiej). Kanonikiem warmińskim był od 1490, później również doszła godność prałatowska kustosza. Powrócił na Warmię w maju 1503.
Od 1506 jako prawnik prowadził ożywioną działalność polityczną, pracując m.in. we wspólnych komisjach warmińsko-krzyżackich. Około 1510 podjął bliższą współpracę z zakonem, dostarczał kanclerzowi wielkiego mistrza dokumenty świadczące o prawach Krzyżaków do Prus Królewskich.
5 kwietnia 1512 został wybrany przez kapitułę nowym biskupem warmińskim po śmierci Łukasza Watzenrodego; podobnie, jak było w przypadku wyboru Watzenrodego w 1489, król Polski (Zygmunt I Stary) został postawiony przed faktem dokonanym - kanonicy warmińscy, zobowiązani do wyboru "osoby miłej królowi", argumentowali, że w ich przekonaniu Fabian ten warunek spełniał. Król zaakceptował ostatecznie ten wybór (6 lipca 1512), we wrześniu nastąpiło także zatwierdzenie przez papieża. 5 grudnia 1512 Fabian Luzjański przyjął w Piotrkowie sakrę biskupią z rąk arcybiskupa Jana Łaskiego, w obecności króla.
7 grudnia t.r. zawarty został tzw. układ piotrkowski, regulujący ostatecznie zasady wyboru biskupów warmińskich; wzmocniono gwarancje królewskie, a zarazem ograniczono potencjalne kandydatury do grona kanoników warmińskich z pruskim indygenatem (nie dotyczyło to jedynie członków rodziny królewskiej). Pod koniec grudnia układ został także przyjęty przez kapitułę, od której następnie biskup Fabian przyjął przysięgę wierności królowi. Z pomocą arcybiskupa Łaskiego Luzjański skutecznie bronił układu piotrkowskiego w Rzymie przeciw grupie przebywających tam kanoników.
Od chwili zawarcia układu biskup popierał zdecydowanie politykę królewską. Zerwał kontakty z zakonem krzyżackim, co ostatecznie przerodziło się w długotrwały konflikt z wielkim mistrzem Albrechtem. Fabian zwracał się do króla Zygmunta z prośbą o interwencję wobec planów zbrojnych Albrechta, który dodatkowo wspierał grasujących na Warmii rozbójników. W latach 1519-1521 przetoczyła się przez Warmię kolejna wojna z zakonem krzyżackim; na ten okres przypada m.in. obrona zamku w Olsztynie przez Kopernika.
Jako zwierzchnik diecezji był skoncentrowany raczej na sprawach politycznych, niż religijnych (wg źródeł historycznych, jako biskup miał tylko jeden raz odprawić mszę świętą). Wydał m.in. brewiarz warmiński oraz wydał dwa zarządzenia przeciw przejawom zeświecczenia kleru, jednak nie uchodził za gorliwego przeciwnika Reformacji, wyrażał się z uznaniem o Lutrze. Był podobno rozważany jako kandydat do nominacji kardynalskiej.
Zmarł w efekcie nabytej jeszcze podczas włoskich studiów choroby wenerycznej, mimo kuracji zastosowanej przez Kopernika. Następcą Fabiana Luzjańskiego na biskupstwie warmińskim został Maurycy Ferber.
| Tetinger, Fabian von Lossainen (I5)
|
| 16 |
Federálne sčítanie obyvateľstva v USA v roku 1920
Narodenie: Približne 1909 - Hungary
Miesto bydliska: 1920 - Cook, Illinois, USA
Rodičia: Stephen Halbich, Mary Halbich
Vek: 11
Rodinný stav: Slobodná/ý
Imigrácia: 1914
Rasa: Beloch
Etnikum: American
Môže sa čítať: Áno
Môže sa písať: Áno
Otec: Stephen Halbich
Matka: Mary Halbich
Sčítanie ľudu
Okres: Cook Séria: T625 Riadok: 56
Štát/Provincia: Illinois Formulár: 3-B Obrázok: 61
Dátum: 1920 Rodina: 68
| Halbich, István (I643)
|
| 17 |
Gyorgy Tettinger bol vdovec. | Family F39
|
| 18 |
He was a son of Louis III, Elector Palatine and his second wife Matilda of Savoy. His maternal grandparents were Amadeo, Prince of Achaea and his wife Catherina of Geneva.
He ruled the Electoral Palatinate after the death of his brother Louis IV as regent for his nephew Philip, Elector Palatine. He adopted his nephew in 1451 and refused to marry. From this "Arrogation," he claimed the right to be the legitimate elector. As this action was against imperial law, Emperor Frederick III refused to confirm Frederick's status. However, the emperor did not manage to displace Frederick who was an able strategist and allied with Louis IX, Duke of Bavaria.
Frederick was also successful against other opponents such as the emperor's party follower Albert III, Elector of Brandenburg and Dieter von Isenburg, the archbishop of Mainz, and increased his territory. With the battle of Seckenheim (1462) during the war of Mainz 1461-1463 Frederick captured his antagonists bishop Georg of Metz, Charles I, Margrave of Baden-Baden and Ulrich V, Count of Wurttemberg.
Marriage and children[edit source | editbeta]
In 1471/1472, Frederick married his long-time mistress Clara Tott. She was a commoner and this was considered a morganatic marriage. They had two children:
Friedrich von Wittelsbach (1461–1474).
Louis I, Count of Löwenstein (29 September 1463 - 1524). Married first Elisabeth von Montfort and secondly Sophia Böcklin. Ancestor of the further rulers of Löwenstein. He was also an eleventh-generation ancestor of Adelaide of Löwenstein-Wertheim-Rosenberg, wife of Miguel of Portugal.
| Elector Palatine Frederick I. (I4)
|
| 19 |
Cholera | Tettinger, Michael (I191)
|
| 20 |
At least one living or private individual is linked to this note - Details withheld. | Living (I651)
|
| 21 |
István was a widower Anna was a widow. | Family F195
|
| 22 |
At least one living or private individual is linked to this note - Details withheld. | Living (I275)
|
| 23 |
krstní rodičia Anna Frech, manželka Mateja Harscha | Tettinger, Georgius (I325)
|
| 24 |
krstní rodičia Jozef Hoffmann | Tettinger, Magdalena (I441)
|
| 25 |
krstní rodičia Terézia Schmidt, manželka Štefana Schnadenbergera | Tettinger, Ján (I412)
|
| 26 |
LUZJAÑSKI, Fabian (ca. 1470-1523)
Birth. Ca. 1470, Królewiec, Poland. Son of Marcin von Lossainen, commandant of the castle and city of Reszel (Ermland) and Elżbieta Kocielecka from the Polish nobility. As a child he was taken hostage by the Teutonic Knights in revenge for his father's defense of Reszel. His last name is also listed as von Lossainen, von Lusian, de Lusian, de Lossainen, from Łęźany, and Tetinger de Lossainensis.
Education. Initial studies probably in Królewiec; studies in Cologne, from 1486; University of Bologna, Bologna from 1490 (doctorate in canon law, May 23, 1500); also studied in Ferrara in 1491.
Early life. Canon of the cathedral chapter of Ermland, 1490; in the chapter he was a colleague of Nikolaus Copernicus, famous astronomer. Legal counselor of Bishop Łukasz Watzenrode of Ermland.
Episcopate. Elected bishop of Ermland by its cathedral chapter, April 5, 1512; election confirmed by King Zygmunt Stary of Poland, July 6, 1512; and by the pope August 27, 1512. Consecrated, December 5, 1512, in Piotrków Trybunalski, by Jan Łaski, archbishop of Gniezno and primate of Poland.
Priesthood. Shortly after his election, he was ordained a priest.
Cardinalate. According to some authors (1), he was created cardinal by Pope Adrian VI at the end of 1522 or beginning of 1523. He died shortly after; the cardinal's hat had already been sent to his see but the bishop had died before it reached Lidzbark Warmiñski, the episcopal residence.
Death. January 30, 1523, in Lidzbark Warmiñski. Buried in the cathedral in Frombork.
| Tetinger, Fabian von Lossainen (I5)
|
| 27 |
Magdalena was a widow, Mihály was a widower. | Family F187
|
| 28 |
Margita was a widow. | Family F112
|
| 29 |
Mathias bol vdovec. | Family F32
|
| 30 |
Matka uvedená nesprávne ako Helena | Albert, Martinus (I306)
|
| 31 |
Matka uvedená nesprávne ako Helena | Albert, Mathias (I40)
|
| 32 |
Matka uvedená nesprávne ako Helena | Albert, Josephus (I17)
|
| 33 |
narodená pôvodne ako nemanželské dieťa, priznanie otcovstva zapísané pri sobáši matky s Michalom Karcheszom 20.1.1913 | Karchesz, Anna Mária (I472)
|
| 34 |
nezaopatrený sviatosťami | Tettinger, Michael (I75)
|
| 35 |
Pochádzal z rodiny ministeriálov pôsobiacich na území benediktínskeho opátstva v Reichenau (ostrov v Bodamskom jazere, neďaleko Kostnice). Jeho rod založil obec Dettingen na východnej časti Bodamského jazera.
V 13. a 14. storočí ministeriáli tvorili neoddeliteľnú súčasť nižšej šľachty, v 15. storočí predstavovali jadro nemeckej rytierske triedy (Ritterstand).
Heinrich von Tettingen vynikal streľbou z kuše. Do dejín sa zapísal najmä ako básnik. Časť jeho tvorby zachytáva Veľký heildelberský spevník (Codex Maness) - najväčšia zbierka nemeckých básní a piesní z počiatku 14. storočia. Milostné verše, porekadlá od 140 autorov sú sprevádzané 137 celostránkovými ilumináciami na ktorých sú vyobrazení jednotliví autori od cisárov až po prostých mešťanov.
| von Tettingen, Heinrich (I1)
|
| 36 |
pozrieť poznámku v zázname o narodení | Tettinger, Maria (I365)
|
| 37 |
Pozrieť rodičov - Alojz Horsch mal manželku Helena Tettinger a možno ide o túto osobu:
http://tettinger.rodokmen.org/pedigree.php?personID=I203&tree=tree1 | Horsch, Marianna (I226)
|
| 38 |
pôvodne narodený ako nemanželské dieťa, otcovstvo uznané Michalom Karcheszom pri sobáši s Jozefovou matkou | Karchesz, Josephus (I473)
|
| 39 |
Preverit
Stefan Schama
Zoznamy úmrtia sociálneho zabezpečenia USA (SSDI)
Narodenie: 1. Jan. 1904
Úmrtie: 1981. Feb.
Posledné bydlisko: Cleveland, Ohio 44129, USA
| Schama, István (I635)
|
| 40 |
Pri krste zapísaná ako Agnes, pri úmrtí ako Agata | Tettinger, Agatha Agnes (I368)
|
| 41 |
Rakovina | Košťálová, Eva (I269)
|
| 42 |
rakovina žalúdka | Hovancik, Gejza (I243)
|
| 43 |
Snúbencom bol udelený dišpenz z 3. a 4. stupňa pokrvného príbuzenstva dňa 23.5.1912 pod číslom 2296.
Svedkovia František Tettinger a Martin Schnadenberger | Family F123
|
| 44 |
svedkovia Adam Kuto a Štefan Schmidt | Family F105
|
| 45 |
svedkovia Andrej Merkler a Martin Klos...ger? | Family F17
|
| 46 |
svedkovia Anton Krebatov a Mikuláš Kubatov | Family F135
|
| 47 |
svedkovia Ferencz Stark, Lajos Házi | Family F114
|
| 48 |
svedkovia Hohner Ján a Peller Anton | Family F124
|
| 49 |
svedkovia Jakub Faltan a František Löfl | Family F121
|
| 50 |
svedkovia Jakub Faltan a Ján Merkler | Family F119
|
|
|
